آقای عباسی ولدی، روحانی نویسنده‌ای هستند که همیشه در آثاری همچون «تا ساحل آرامش»،« حسینیه واژه‌ها»، «نیمه دیگرم» و «من دیگر ما»،

 با قلمی سرشار از احساسات، مهم‌ترین مسائل اعتقادی و تربیتی را به ما یادآوری کردند.

 مجموعه زیبای بهانه‌‌بودن هم یکی از همان آثار است که مثل تابلویی نقاشی، رابطه ما با خالق بی‌همتا و اهل‌بیت را به تصویر می‌کشد.

و شاید بتوان این گروه از کتاب‌ها را مکمل معنوی دلنشینی برای نوشته‌های پیشین نیز به شمار آورد.

مثلا اگر دو جلد آغازین را پس از مجموعه «نیمه دیگرم» بخوانید

یا جلد های سوم تا ششم را «تا ساحل آرامش» ورق بزنید

آنگاه جلد های هفتم تا سیزدهم را برای درک بهتر «من دیگر ما» از دست ندهید، بیشتر این گروه دوست داشتنی واژه‌ها را درک کرده‌اید.

مثلا در جلد اول با نام«من می‌خواهم تو بشوم، راست می‌گویم»، قصد دارد بگوید که با انتخاب یک همسر و همسفر مناسب در مسیر زندگی، چقدر به امام عصر (عج) نزدیگ خواهیم شد.

در جایی از کتاب می‌خوانیم:

((. من جز «خود»ِ تو هیچ انتخاب دیگری ندارم. من اگر «خود»ی جز «خود»ِ‌ تو را انتخاب کنم آسمان را هرگز درک نخواهم کرد. من برای آسمان آفریده شده‌ام. در زمین بمانم، می‌پوسم. آدم شدن و آدم ماندن من در گرو انتخاب «خود»ِ توست.))