حجت الاسلام و المسلمین علی صفائی حائری در سال 1330 هجری شمسی در شهر قم به دنیا آمد. پدربزرگ ایشان آیت الله محمدعلی صفائی حائری از علمای نجف بود که به دعوت موسس حوزه عملیه قم به این شهر هجرت کرد. پدر استاد صفائی نیز در زمره عالمان شهر قم شناخته می‌شد. علی صفائی بعد از گذراندن دوره دبستان تحصیل علوم دینی را آغاز کرد و در مدت زمان بسیار کوتاهی دروس سطح را به پایان رساند. استعداد فوق العاده ایشان و مطالعه بی‌وقفه سبب گشت تا در همان دوران نوجوانی کتب اندیشمندان و نویسندگان بسیاری را مطالعه نماید. همچنین ایشان در کنار فراگیری آثار فیلسوفان و متفکران غربی و اسلامی به خواندن ادبیات داستانی ایران و جهان نیز روی آورد. چرا که تلاش داشت از دل این قصه‌ها به سبک فکری و الگوی اندیشه دیگر ملت‌ها دست یابد و نوع جهان بینی آن‌ها را به شکلی عمیق‌تر درک نماید. با وجود درگذشت زودهنگام این روحانی نواندیش او توانست میراث مفصل و گسترده‌ای در حوزه فکر و تربیت اسلامی از خود به جای گذارد و تاکنون قریب به هشتاد اثر از ایشان به چاپ رسیده است. استاد صفائی در حوزه تربیتی، انسان شناسی، مکاتب ادبی جهان و نقد آراء متفکران نوظهور نظریات تازه‌ای داشتند که در مکتوبات و سخنرانی‌های خود به آن‌ها پرداخته‌اند. گروهی از هنرمندان و فیلمسازان علاقه‌مند به مسائل دینی و فلسفی شیفته رفتار و اخلاق ایشان بودند و در ساخت آثار خود از ایشان کمک می‌گرفتند. ایشان در مسیر مشهد برای زیارت و بازدید از پشت صحنه فیلم جدید رضا میرکریمی بودند که دچار سانحه تصادف می‌شوند و به رحمت الهی می‌روند. ایشان به دلیل برخی مخالفت‌ها و کج سلیقگی‌ها در دوره حیاتشان چندان معرف حضور جامعه نبودند اما از میانه دهه هشتاد آثار ایشان مورد اقبال نسل جوان قرار گرفت و بسیاری از جویندگان معارف الهی در بنای فهم خود از دین و انسان از نظریات ایشان بهره جستند.